کد مطلب:211411 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:119
تعلیمات امام صادق در توحید
لو یعلم الناس ما فی فضل معرفة الله عزوجل مامدوا اعینهم الی مامنع الله به الاعداء من زهرة هذه الحیاة الدنیا و نعیمها و كانت دنیاهم اقل عندهم مما یطؤنه بارجلهم و لنعموا بمعرفة الله عزوجل و تلذذوابها تلذذ من لم یزل فی روضات الجنات مع اولیاء الله.
ان معرفة الله عزوجل انس من كل وحشة و صاحب من كل وحدة و نور من كل ظلمة و قوة من كل ضعف و شفاء من كل سقم.
فرمود اگر مردم اهمیت و ارزش خداشناسی را می شناختند چشم از آثار او برنمی داشتند اگر مردم فضیلت توحید را درمی یافتند از این زندگی دنیا چشم می پوشیدند و دنیا با تمام متاع و هستیش در نظر آنها كوچك می نمود آنقدر كه برای آن قدمی برنمی داشتند و تمام نعم دنیا را به یك لحظه معرفت خدا مقابله نمی كردند و هر گاه به آثار الهی و آیات حق در این دنیا می نگریستند و به نظر مصنوع و اثر صانع تلقی می كردند لذتی مافوق لذتها می بردند كه در هیچ مرتبه ای وجود نداشت مگر در روضات بهشت آن هم با اولیاء خدا.
فرمود معرفت خدا و شناختن او جل و علا انیس هر وحشتی است و دوست و همنشین هر وحدت و تنهائی است و نور در هر ظلمت و تاریكی است و قوت و نیروی هر ضعف و شفاء هر مرض است - خداشناس شوید و موحد گردید تا روشن ضمیر باشید.
حضرت امام جعفرصادق (ع) به راهی كه مردم آشنائی كامل داشتند و به اشیائی كه مورد توجه آنها بود و به علومی كه مورد بحث و دقت نظر آنها گردیده شروع به درس توحید فرمود كه به همین اشیاء از نظر وجود و سازمان و تشكیلات اجتماعی و خواص اشیاء از بساطت و تركیب و هیئت وجودی آنها و موجودیت آنها در عرصه عالم و به اصطلاح حكماء در اعیان ثابته همه را مورد توجه قرار داد سازمان یك مورچه یا یك دسته مورچه و طریقه زندگانی آنها را بیان فرمود از خواص حیوانات درنده و اهلی و عادات و آداب طبیعی زندگانی آنها فصولی تعلیم فرموده و همچنین درباره نباتات و گلها و احجار و سنگها و معادن از خواص هر یك بیان فرمود و همه را مولود خداشناسی قرار داد تا رسید به انسان و ساختمان وجودی آدمی
[ صفحه 256]
را از تكون نطفه تا تكامل و سیر وجودی جسم و جانش تا عقل فعال یك یك را بیان فرمود و مردم را به خدا و آثار صنع الهی آشنا ساخت.
ان معرفة الله عزوجل انس من كل وحشة و صاحب من كل وحدة و نور من كل ظلمة و قوة من كل ضعف و شفاء من كل سقم.
فرمود اگر مردم اهمیت و ارزش خداشناسی را می شناختند چشم از آثار او برنمی داشتند اگر مردم فضیلت توحید را درمی یافتند از این زندگی دنیا چشم می پوشیدند و دنیا با تمام متاع و هستیش در نظر آنها كوچك می نمود آنقدر كه برای آن قدمی برنمی داشتند و تمام نعم دنیا را به یك لحظه معرفت خدا مقابله نمی كردند و هر گاه به آثار الهی و آیات حق در این دنیا می نگریستند و به نظر مصنوع و اثر صانع تلقی می كردند لذتی مافوق لذتها می بردند كه در هیچ مرتبه ای وجود نداشت مگر در روضات بهشت آن هم با اولیاء خدا.
فرمود معرفت خدا و شناختن او جل و علا انیس هر وحشتی است و دوست و همنشین هر وحدت و تنهائی است و نور در هر ظلمت و تاریكی است و قوت و نیروی هر ضعف و شفاء هر مرض است - خداشناس شوید و موحد گردید تا روشن ضمیر باشید.
حضرت امام جعفرصادق (ع) به راهی كه مردم آشنائی كامل داشتند و به اشیائی كه مورد توجه آنها بود و به علومی كه مورد بحث و دقت نظر آنها گردیده شروع به درس توحید فرمود كه به همین اشیاء از نظر وجود و سازمان و تشكیلات اجتماعی و خواص اشیاء از بساطت و تركیب و هیئت وجودی آنها و موجودیت آنها در عرصه عالم و به اصطلاح حكماء در اعیان ثابته همه را مورد توجه قرار داد سازمان یك مورچه یا یك دسته مورچه و طریقه زندگانی آنها را بیان فرمود از خواص حیوانات درنده و اهلی و عادات و آداب طبیعی زندگانی آنها فصولی تعلیم فرموده و همچنین درباره نباتات و گلها و احجار و سنگها و معادن از خواص هر یك بیان فرمود و همه را مولود خداشناسی قرار داد تا رسید به انسان و ساختمان وجودی آدمی
[ صفحه 256]
را از تكون نطفه تا تكامل و سیر وجودی جسم و جانش تا عقل فعال یك یك را بیان فرمود و مردم را به خدا و آثار صنع الهی آشنا ساخت.